
Paz Carbajosa Dalmau Valentzian jaio zen eta aire zabalean hazi zen pinu artean eta pikondo gainean txabolak eginez. Txikitatik tresnaren munduak erakarri izan du, liluratu egiten nau funtzionatzen ez duten gauzak berriz ere” martxan jartzeak “haiei eskua sartu ondoren… Horrek irribarre eragiten dit “.
Gaur egun, bidean ikasitakoarekin eta munduaren ilusio guztiarekin, bere proiektu pertsonala gauzatzen du, “A por todas con herramientas”, ikuspegi feminista duen proiektua, eta horrekin mito asko desmuntatu nahi ditut, besteak beste, emakumeen ustezko baldartasuna tresnak manipulatzeko orduan. Horretan datza oraintxe bertan nire lan-bizitza, pentsa dezakezue zein zoriontsu sentitzen naizen “.
Paz, zure Instagram kontuan, “A por todos con herramientas”, honako hau diozu: “Tradizionalki maskulinizatutako lanak ere lan-aukera bat dira guretzat, dirua aurreztea eragin diezagukete, eta, batez ere, mendekotasunak sortzeari uztea gizonekin deseroso”. Eta argitaratzen dituzun bideoetan ikusten dugunez, emakumeek, ikasteaz gain, pasatu egiten dute. Zein da sekretua?
Beti ukatu zaien eta, hala eta guztiz ere, jakin-mina sortu dien zerbaiti buruz konfiantzazko giroan moldatzeko aukera ematea.
Beharrezkoa al da tailerra egiteko oinarrizko ezagutzak izatea?
Ez, baina ez da bateraezina
Nolakoa da tailerraren dinamika?
Ukondoz ikasi teoria eta praktika uztartuz
Zer egiteko gai gara tailerra amaitzen denean?
Egingo dugun tailerrak 12 orduko iraupena du, eta, beraz, ezin dut profesionaltasunik agindu, baina bai elektrizitateari buruzko oinarrizko nozioak, beldurra kentzea, halakorik balego, eta hori guztia, elkarrekin lanparatxo bat eraikiz. Zer gehiago eska daiteke?
Elektrizitatearekin kaudimen handiagoa izateaz gain, zer ekarpen egiten die tailer honek emakumeei? Autokudeaketa handiagoa egunerokoan, ahalduntzea, konfiantza handiagoa izatea, ikasteko ingurune atsegina izatea, jakin-mina piztea…
Noiztik ematen duzu tailer hau?
Duela 10 urtetik hona
Nola bururatu zitzaizun?
Izan ere, beti bakarrik egoten nintzen formazioetan, beti gizon irudiz inguraturik, haiekin ez bainintzen eroso sentitzen, eta sarritan erakutsi behar izaten nuen nire balioa, nire trebetasunak, nire independentzia. 2015etik gaur egun arte, prestakuntza jaso dudan institutu eta eskolek ez zuten eta ez dute guretzat egokitutako espaziorik, ez aldagelarik, ezta generoan trebatutako irakaslerik ere, parekotzat eta adeitasunik gabekotzat hartuko gaituztenik.
Deserosotasun horrek ulertarazi zidan zergatik ez geunden tradizioz maskulinizatuta zeuden lanbide horietan. Ulertarazi zidan ez zela beste lanbide batzuen lehentasun-kontu bat, baizik eta sistemaren interes bat, parte izan ez gaitezen, atzera egin dezagun, interesik sor ez dezan, gai horietarako beti gizonen laguntza beharko dugula pentsa dezagun. Hamaika egoera bidegabe entzun eta gainditu behar izan ditut emakume izateagatik eta genero maskulinora baztertutako gauzak ikasi nahi izateagatik, eta horrek lanbide horien inguruan guretzat espazio seguruak sortzeko beharra piztu zidan.
Gero eta emakume gehiago ikusten dituzu sektore maskulinizatuetan?
Ez, ez gaituztelako kontratatzen, eta hala egiten badute, oso zaila da hazteko moduko lan-giroan egotea, eta ez egunez egun zure balioa erakutsi behar duzun tokian.
Zer esango zenieke beldurra gal dezaten eta gizonekin beti harremana izan duten lanbideak proba ditzaten?
Guretzat ezarritakoa baino bizitza gehiago dagoela, eta oso interesgarria maila askotan. Lanbideak galtzen ari direla eta lan-aukera handia dagoela. Gainera, proiektu bat sortzen ari gara gure lanbide tradizionalki maskulinizatuan lan egin nahi dugun guztiok bat egiteko eta lan-aukerak sortzeko, era guztietako errehabilitazio eta konponketetan batera lan eginez.
Doako Paz Carbajosa tailerra egin nahi baduzu, eta sektore maskulinizatuetako enpresek zer eskaintzen duten entzun nahi baduzu, idatz iezaguzu emaktiva@edefundazioa.org edo dei iezaguzu: 688 80 93 94